قدیمی ترین مجسمه های حیوانات
در این مقاله با برخی از قدیمی ترین مجسمه های حیوانات ساخته دست بشر آشنا می شویم ، مجسمه‌های حیوانات که توسط انسان‌های نخستین ساخته شده‌اند، ممکن است به دلایل مختلفی ساخته شده باشند که عموماً بر اساس باستانشناسی، تاریخ هنر، و مطالعات تفسیری در رابطه با مراسم، اعتقادات و فرهنگ جوامع اولیه است. دلایل احتمالی ساخت این مجسمه‌ها عبارتند از:
1. مراسم مذهبی و روحانی: مجسمه‌ها می‌توانستند در آیین‌ها و مراسم مذهبی به کار روند و نماینده‌ی خدایان، روح‌ها، یا حیوانات شمنی بوده باشند.
2. سمبل‌هایی از قدرت و حاصلخیزی: بسیاری از این مجسمه‌ها ممکن است نمادی از قدرت، باروری، یا وفور حیات باشند. حیوانات اغلب به دلیل قدرت و توانایی‌های خاصی که داشتند، مورد احترام بودند.
3. هنر برای هنر: برخی مطالعات پیشنهاد می‌کنند که این آثار صرفاً حاصل نیاز هنری و بیان خلاقیت انسان‌های اولیه بوده‌اند و بدون هدف مذهبی یا عملی خاصی ساخته شده‌اند.
4. ابزارهای آموزشی یا ارتباطی: مجسمه‌ها می‌توانستند برای انتقال دانش یا داستان‌های مرتبط با حیوانات استفاده شده و نقش وسایل آموزشی یا روایت‌گری را ایفا کرده باشند.
5. شکار و تقویت قدرت: برخی از تصویرسازی‌های حیوانات ممکن است به عنوان بخشی از آیین‌ها و اشکال جادویی برای تأمین موفقیت در شکار استفاده شده باشند.
این‌ها تنها چند مورد از دلایل محتمل ساخت مجسمه‌های حیوانی توسط انسان‌های اولیه هستند و بدون شک هر مجسمه ممکن است پیچیدگی‌ها و معانی منحصر به فرد خود را داشته باشد که بر اساس محتوای فرهنگی، زمانی و مکانی آن جامعه است.
ردپای اولین هنرمندان: قدمت مجسمه‌های حیوانی ساخت دست بشر
مقدمه: بازتاب طبیعت در آثار باستان
از ابتدای پیدایش خود، انسان همواره ارتباط عمیقی با محیط و حیوانات اطرافش داشته است. این پیوند در “قدیمی‌ترین مجسمه‌های حیوانی” که به دست انسان ساخته شده‌اند، بازتاب یافته و به ما امکان می‌دهد درکی از دنیای روزگاران گذشته داشته باشیم. این آثار باستانی که برخی از آنها به عنوان “قدیمی‌ترین نشانه‌های هنری” شناخته می‌شوند، سوالات بسیاری در مورد روابط اولیه‌ی بین انسان و حیوانات ایجاد می‌کنند.
یک از قدیمی ترین مجسمه های حیوانات :شیرهای سنگی لوئنمنش
“شیرهای سنگی لوئنمنش” که در آلمان کشف شده‌اند، میان علمای باستانشناسی به عنوان قدیمی‌ترین “مجسمه‌های حیوانی مورد توجه قرار گرفته‌اند. این آثار که برآورد می‌شود حدود 40,000 سال قدمت دارند، مهارت فوق‌العاده‌ی قدیمی‌ترین هنرمندان را در پرداخت تصاویر حیوانات نشان می‌دهند.
قدیمی ترین مجسمه شناخته شده اسب
اوریگناسین. 32000-35000 سال قدمت دارد
این اسب کوچولو که از عاج ماموت مجسمه سازی شده است، بخشی از مجسمه اصلی گردتر با پاها و دم بلندتر است. سر کامل است و هنوز دهان، سوراخ های بینی و چشم های حکاکی شده را نشان می دهد. گوش ها هوشیار و گردن قوس دارد. یال، پشت و کناره ها با برش های مورب متقاطع مشخص شده اند. آیا این اسب نر است که سعی می کند مادیان یا اسبی را تحت تأثیر قرار دهد که در حال کمین کردن و لگد زدن به عقب در برابر شکارچی است؟
غار Vogelherd، در نزدیکی Stetten، جنوب غربی آلمان.
موزه Schloss Hohentübingen، توبینگن، آلمان.
عرض 4.8 سانتی متر؛ ارتفاع 2.5 سانتی متر؛ ضخامت 0.7 سانتی متر
مظهر قدرت و شجاعت: گاورس‌های سنگی تیمنیک
در صربستان، “مجسمه‌های گاورس تیمنیک” نیز به عنوان یکی دیگر از شگفت‌انگیزترین نشانه‌های “هنر نوسنگی” مطالعه می‌شوند. براورد می‌شود این آثار بیش از 8,000 سال پیش ساخته شده‌اند و نمادی از قدرت و شجاعت بشری در آغاز تمدن هستند.
ابزاری برای مراسم: قدیمی ترین مجسمه‌های شمنی
“مجسمه‌های شمنی” که در نقاط مختلفی از جهان کشف شده‌اند، نشان دهنده‌ی نقش حیوانات در مراسم معنوی و شفابخشی‌های قدیمی هستند. این مجسمه‌ها که عموماً با “مراسم شمانیسم” مرتبط دانسته می‌شوند، بازتابی از جایگاه ویژه‌ی حیوانات در باورهای انسان‌های اولیه به شمار می‌روند.
قدیمی ترین مجسمه ها با چه موادی ساخته می شدند؟
قدیمی‌ترین مجسمه‌های حیوانی ساخته شده توسط انسان‌ها با استفاده از مواد مختلفی ساخته می‌شدند که اغلب بر اساس منابع موجود در محیط اطراف آنها بود. برخی از رایج‌ترین موادی که برای ساخت مجسمه‌ها به کار می‌رفتند، شامل:
1. سنگ: سنگ به دلیل دوام بالا و فراوانی، یکی از اولین و پرکاربردترین مواد برای ساخت مجسمه‌ها بود. بسیاری از مجسمه‌های حیوانی باستانی، مانند شیرهای سنگی لوئنمنش، از سنگ تراشیده یا حکاکی شده‌اند.
2. چوب: چوب نیز ماده‌ای بود که برای ساخت مجسمه‌های حیوانی مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما به دلیل اینکه با گذشت زمان پوسیده می‌شود، بقایای کمتری از آثار چوبی به جا مانده‌اند.
3. عاج و استخوان: برای ساخت مجسمه‌های کوچک و ظریف، عاج (معمولاً از دندان‌های ماموت یا فیل‌ها) و استخوان‌ها نیز به کار می‌رفتند. این مواد به هنرمندان اجازه می‌داد تا جزئیات دقیق‌تری را در آثار خود ایجاد کنند.
4. خاک رس: استفاده از خاک رس برای ساخت مجسمه‌های سفالی نیز مرسوم بود، اگرچه این مجسمه‌های سفالی اغلب از دوره‌های متأخرتر مانند عصر نوسنگی به جا مانده‌اند.
5. سنگ‌های قیمتی و نیمه‌قیمتی: گاهی از سنگ‌های قیمتی یا نیمه‌قیمتی برای ساخت مجسمه‌های کوچک استفاده می‌شد، که اغلب برای مراسم مذهبی یا به عنوان وسایل زینتی کاربرد داشتند.
6. فلزات: در مقایسه با دیگر مواد، استفاده از فلزات در ساخت مجسمه‌ها به دوره‌های بعدی بازمی‌گردد، وقتی که دانش فلزکاری توسعه یافت.
استفاده از این مواد بستگی به دانش فنی، منابع محیطی و فرهنگ هنری هر جامعه‌ای داشت. با گذشت زمان و پیشرفت تکنیک‌ها، تنوع مواد مورد استفاده در ساخت مجسمه‌ها نیز افزایش یافت.
جمع‌بندی: فصلی نانوشته از تاریخ هنری بشر
“مجسمه‌های حیوانی” که به دست انسان‌های نخستین ساخته شده‌اند، فصلی نانوشته از تاریخ هنری بشر را تشکیل می‌دهند. آنها شاهدی بر دقت نظر و حس زیباشناسی هستند که از دورترین نقاط تاریخ، همراه با ما بوده‌اند. این آثار نه تنها از نظر هنری که از حیث باستانشناسی و تاریخ فرهنگی اهمیت دارند.
